តាមរយៈទ្រឹស្តីគោលវិធីសិស្សមជ្ឈមណ្ឌល ការលើកទឹកចិត្តសិស្សឱ្យធ្វើការងារពិភាក្សាក្រុម គឺជាធាតុសំខាន់មួយដែលជួយជំរុញឱ្យសិស្សចេះធ្វើការរួមគ្នា ចេះសហការនិង ជួយគ្នាទៅវិញទៅមក ដើម្បីលើកកម្ពស់ចំណេះដឹង ចំណេះធ្វើ សីលធម៌ និងភាពចេះរស់នៅ ចុះសម្រុងនឹងសង្គម ។ការដែលកុមារ និងយុវសិស្សរួមគ្នា ធ្វើកិច្ចការអ្វីមួយជាមួយគ្នា ធ្វើឱ្យពួកគាត់មានទំនាក់ទំនងល្អនឹងគ្នា ចេះពិភាក្សាដោះដូរ យោបល់គ្នា យោគយល់គ្នា រៀនសូត្រពីគ្នាទៅវិញទៅមកនិងចេះស្តាប់មតិយបល់អ្នកដទៃ ។អ្វីដែល ជាគុណសម្បតិ្តធំ របស់ការងារក្រុម គឺ ការផលិតចេញនូវធនធានមនុស្សដែលមានសមត្ថភាព ពេញលេញក្នុងការចូលរួមចំណែក អភិវឌ្ឍន៍សង្គម ។ទ្រឹស្តីខាងលើ មានលោកគ្រូ-អ្នកគ្រូ ជាច្រើនបានទន្ទេញចាប់មាត់ទៅហើយនៅឡើយតែការអនុវត្តប៉ុណ្ណោះ ។ការខ្វះឆន្ទៈ និងភាពមិនយល់ពីគុណសម្បត្តិរបស់វា ធ្វើឱ្យប្រសិទ្ធភាពនិងគុណភាពនៃការអប់រំធ្លាក់ចុះ ។មានលោកគ្រូ-អ្នកគ្រូមួយចំនួនយល់ខុសពីការឱ្យសិស្សធ្វើការងារក្រុមនេះថា ជំរុញឱ្យសិស្សមានភាពរញ៉េរញ៉ៃក្នុងម៉ោងបង្រៀន និងពិបាកក្នុងការគ្រប់គ្រងសិស្ស ។នេះ ជាការយល់ច្រឡំមួយយ៉ាងធំ និងបង្ហាញពីសមត្ថភាពអប់រំនៅមានកម្រិត ។មួយវិញទៀត យើងសង្កេតឃើញថា ជាទូទៅមានការជំរុញឱ្យសិស្សធ្វើការងារក្រុម ប៉ុន្តែចំពោះលោកគ្រូ-អ្នកគ្រូមួយចំនួនវិញ ការធ្វើការងារក្រុមហាក់នៅមានកម្រិតហើយវាជាចំណុចរសើបធំបំផុតមួយ ។ស្ថិតក្នុងន័យនេះ បើជនគំរូ មិនអាចអនុវត្តបានផង តើឱ្យសិស្សអនវុត្តតាមបានយ៉ាងម៉េច ? ដោយសារហេតុផលកត្តាប្រាក់បេវត្សទាប គ្រូបង្រៀនត្រូវស្វះស្វែងបន្ថែមទៀតក្នុងការរកប្រាក់ចំណូល សម្រាប់ផ្គត់ផ្គង់ជីវភាពគ្រួសារ ដូចជា៖ ការបង្រៀនគួក្រៅម៉ោង ការធ្វើការងារទី២ជាដើម ធ្វើឱ្យគ្រូមានភាពរវល់នឹងប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួននិងមិនសូវចាប់អារម្មណ៍នឹងប្រយោជន៍ក្រុម ។នាពេលខាងមុខ នៅពេលដែលអង្គការក្រៅរដ្ឋាភិបាលនិងក្រសួងខិតខំលើកកម្ពស់ការអនុវត្តវិធីសាស្រ្ត “ការសិក្សាស្រាវជ្រាវមេរៀន” ដល់លោកគ្រូ-អ្នកគ្រូ គ្រប់ភូមិសិក្សា តើអាចផ្លាស់ការគិតរបស់គ្រូបង្រៀន ហើយការអប់រំអាចអភិវឌ្ឍន៍រីកចម្រើនបានទេ?វិធីសាស្រ្តសិក្សាស្រាវជ្រាវមេរៀននេះ ជាយុទ្ធសាស្រ្តល្អបំផុត សម្រាប់ថ្នាក់ដឹកនាំនៅតាមគ្រឹះស្ថានសិក្សា ក្នុងការជំរុញ លើកទឹកចិត្តឱ្យគ្រូ បង្រៀនចេះធ្វើការងារក្រុម និងលើកកម្ពស់ការអភិវឌ្ឍការបង្រៀននិងរៀន ។វិធីសាស្រ្តនេះមានលក្ខណៈជាប្រព័ន្ធ និងមានលក្ខណៈពិសេសច្រើនជាងបើប្រៀបធៀបនឹងការប្រជុំក្រុមបច្ចេកទេសដែលសាលានីមួយៗធ្លាប់អនុវត្ត ហើយវាសមស្របនឹងស្ថានភាពគ្រូ បង្រៀននៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាដែលគ្រូបង្រៀនភាគច្រើនបានទទួលការបណ្តុះបណ្តាលលើកកម្ពស់សមត្ថភាពតិចតូចណាស់បន្ទាប់ពីការបញ្ចប់ការសិក្សានៅតាមសាលាគរុកោសល្យរយៈពេល២ឆ្នាំ ឬ១ឆ្នាំមក ។គ្រូបង្រៀនមួយចំនួនមិនមានសមត្ថភាពនិងលទ្ធភាពបង្កើនសមត្ថភាពរបស់ខ្លួនតាមការសិក្សាស្រាវជ្រាវពី វិធីសាស្រ្តបង្រៀន បច្ចេកទេស គរុកោសល្យ និងចំណេះដឹងទូទៅថ្មីៗ តាមរយៈប្រព័ន្ធកុំព្យូទ័រ អ៊ីនធ័រណេតដែលចំណេះដឹងថ្មីៗទាំងនោះមានការវិវត្តទៅមុខមិនឈប់ឈរពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ។ដូច្នេះ ការយកវិធីសាស្រ្តសិក្សាស្រាវជ្រាវមេរៀនពិតជាឆ្លើយតបនឹងស្ថានភាពអប់រំនៅកម្ពុជា ព្រោះ វាផ្តល់ឱកាសដល់គ្រូចាស់ និងគ្រូថ្មី ដែលទើបចេញពីសាលាអាចផ្លាស់ប្តូរមតិយោបល់ បទពិសោធ ចំណេះដឹង និងចេះជួយគ្នាទៅវិញទៅ មកក្នុងការអភិវឌ្ឍការបង្រៀន និងរៀន ប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាព និងគុណភាព។គ្រូទាំងអស់បានខិតជិតគ្នា ដោះស្រាយបញ្ហារួមគ្នា និងជួយកែលម្អគ្នាទាំងលើកិច្ចតែងការបង្រៀន ការបង្រៀនសាកល្បង និង ថ្នាក់និទស្សន៍...ទៅតាមវដ្តPDCA (ផែនការ-សាកល្បង-កែលម្អ និងអនុវត្ត)។ ទោះបីយ៉ាងណាក៏ដោយគំនិតវិភាគពីបញ្ហានេះ គឺ ចង់សាកល្បងបកស្រាយបង្ហាញពីឧបសគ្គដែលរារាំងដល់ដំណើរការអនុវត្តវិធីសាស្រ្តខាងលើ ។តើការអនុវត្តវីធីសាស្រ្តថ្មីនេះបានកម្រិតណា បើលោកគ្រូ-អ្នកគ្រូមួយចំនួនធំមិនបានផ្លាស់ប្តូរការគិតរបស់ខ្លួននោះ ?បើអ្នកអប់រំភាគច្រើនសម្លឹងមើលតែផលប្រយោជន៍បុគ្គលជាធំ ដោយលើកហេតុផលមកពីកត្តាសេដ្ឋកិច្ចគ្រូសារនៅទាប តើអ្នកទាំងនោះអាចចូលរួមសកម្មក្នុងសកម្មភាពការងារក្រុមបានទេ ?តើគ្រូដែលមានសមត្ថភាព ពិតជាអាចមានស្មារតីចែករំលែកចំណេះដឹង បទពិសោធដល់គ្រូដទៃមែនឬទេ បើទាំងអស់នោះ គឺជាល្បិចបង្រៀន និងជាឆ្នាំងបាយរបស់គាត់ក្នុងការអូសទាញសិស្សមករៀនគូនោះ ?ចម្លើយរបស់វា អ្នកអាន អ្នកសិក្សាសាកល្បងឆ្លើយដោយខ្លួនឯងមើល តើវាអាចទៅរួចទេ ?ចំណុចសំខាន់មួយទៀតដែលយើងខ្ញុំចង់លើកកយកមកបង្ហាញនៅពេលនេះ គឺ សំដៅទៅលើវិធីសាស្រ្តបង្រៀនរបស់លោកគ្រូ-អ្នកគ្រូ មួយចំនួននៅមានកម្រិតពិសេសទាក់ទងនឹងការជំរុញការគិតបែបរិះរករបស់សិស្ស។ការបំផុសការគិតនេះ មានសារៈសំខាន់ណាស់ក្នុងហ្វឹកហាត់ខួរក្បាលរបស់សិស្សឱ្យមានការរីកចម្រើន និងភាពវាងវៃ។ការគិតនេះជាការរិះរកគំនិតថ្មី ដោយខ្លួនគេផ្ទាល់ និងជាសមត្ថភាពនៃការវិភាគ សំយោគ និងសន្និដ្ឋាន...មិនមែនជាការចំឡងតាមទេ ។គ្រូបង្រៀនគប្បីមានគំនិតច្នៃប្រឌិតបង្កើតសំណួរ ដើម្បីបំផុសការគិតរបស់សិស្ស ។សកម្មភាពបង្រៀននិងរៀនមួយចំនួនមើលទៅដូចជា អនុវត្តតាមទម្រង់គោលវិធីសិស្សមជ្ឈមណ្ឌលសុទ្ធសាធ ប៉ុន្តែខ្លឹមសារមួយចំនួនមានលក្ខណៈក្លែងក្លាយ ឧទាហរណ៍ដូចជាការបែងចែកសិស្សពិភាក្សាក្រុម ដោយដាក់សំណួរក្នុងសៀវភៅសិក្សា ដែលភាគច្រើនមានកំណែលក់នៅតាមទីផ្សារ ដែលធ្វើឱ្យសិស្សភាគច្រើនមិនបានប្រើប្រាស់ការគិត ដោយចំឡងតាមតែម្តង ។ការខ្វះខាតការយល់ដឹងជាក់លាក់ នៃ គោលវិធីសិស្សមជ្ឈមណ្ឌលធ្វើឱ្យការអនុវត្តមិនបានត្រឹមត្រូវតាមខ្លឹមសារពិតប្រាកដរបស់វា ហើយនេះជាចំណុចខ្សោយមួយដ៏ធំ សម្រាប់ការអភិវឌ្ឍការអប់រំដើម្បីឆ្លើយតបបរិបទសហគមន៍ អាស៊ាននាពេលខាងមុខ ៕
ដោយៈ ចៅ ឧស្សាហ៍ គ្រូបង្រៀនកម្រិតឧត្តម
“បុគ្គលនឹងមិនមានស្មារតីក្រុមឬសហគមន៍រឹងមាំទេ បើគាត់មិនទាន់អាចជួយខ្លួនឯងបាននោះ” ousa
“ការអភិវឌ្ឍទាំងឡាយក្នុងប្រទេសកម្ពុជា ត្រូវចាប់ផ្តើមពីការផ្លាស់ការគិតជាមុនសិន”ousa
No comments:
Post a Comment
សូមផ្តល់ជាមតិយោបល់នៅចំណុចនេះ!